''Boyumuzun çok uzaması, kimyasal değişimlerimizin yoğunluğunu azaltacaktır. Şüphesiz sezme gücümüzü ve çevikliğimizi de kısmen azaltır.
Meselâ, atın metabolizması farenin metabolizmasından daha az aktiftir. Uzun ve kısa boylu ırklar vardır:İsveçliler ve Japonlar gibi.

Belirli bir ırkta çeşitli boyda insanlara rastlanır. İskelet hacimlerindeki bu farklar endokrin bezlerinin durumundan ve onların zaman ve mekân içinde karşılıklı faaliyetlerinden kaynaklanır. Demek ki, bunların derin bir manası var.

Bir milleti oluşturan fertlerin boylarını, uygun bir yaşayış tarzı ve besin ile uzatmak veya kısaltmak mümkündür. Umumiyetle en hassas, en çevik ve dayanıklı insanlar uzun boylu değildirler. Dahi insanlar için de durum aynıdır. Mussolini orta boylu, Napolyon ise kısa boylu idi.

Aynı ırkta fertlerin şekilleri yaşayış tarzlarına göre değişir.
Hayatını mücadele ile geçiren, hava değişmelerine ve tehlikelere meydan okuyan Galile'nin keşifleri, Leonardo da Vinci ve Michel Ange'ın şaheserleri ile heyecanlanan Rönesans insanının şekil ve görünüşü;

hayatı bir büroda,kapalı arabalarda ve saçma filmler seyrederek, radyo dinleyerek,golf veya briç oynayarak geçen modern devrin insanınınkinden çok farklı idi' (Carrel)

Yeni içerikler,özetler,makaleler,podcastler ve fazlası için yıllık abone olabilirsiniz.https://bit.ly/3DWCa0Y

Dahi İnsanlar İçinde Durum Aynıdır

''Hak kapısının tokmağını çal dur ama kullardan asla lütuf bekleme; yoksa hiç farkına varmadan sen de peylenmiş olabilirsin!..

https://twitter.com/rapolatcom/status/1627609332450832384

Hiç durmadan iste!.. Öyle bir kapıdan istiyorsun ki, O (celle celâluhu), Kendisinden isteyenleri geriye boş döndürmüyor.

Evet, Allah Rasûlü (sav) buyuruyor: “Acele etmezse, (sizden) herkesin duasına icabet buyurulur.”

“Acele” nasıl oluyor?
“Der ki: Yalvarıyorum, yalvarıyorum, bir türlü arzu ettiğim şeye nâil olamıyorum!”

Menkıbe ya, o büyüklere ait; Hazreti Cüneyd-i Bağdâdî bir şey için tam altmış sene Cenâb-ı Hakk’a yalvardı. Tam altmış sene…

“Altmış sene sonra verdi bana onu!” diyor.

Ama o yalvarmalar, dua olarak -Allah kapısında, o kapının tokmağına dokunma şeklinde “İcabet buyur Allah’ım!” şeklinde- onun defter-i hasenâtına kaydoldu.

Öbür tarafta, o defter teşhir edilince bir meşher-i a’zamda, “Allah Allah,

Ne kadar çok istemiş, hiç durmadan! Hiç ümitsizliğe kapılmamış, ye’se düşmemiş; ümitsizliği mâni-i her-kemal bilmiş, bataklık görmüş; uzağında durmuş ye’sin/ümitsizliğin.”

Çünkü yeis, kâfir sıfatıdır. “Allah’ın rahmetinden asla ümidinizi kesmeyin.

Şurası bir gerçek ki, O’na inanmayan kâfirler güruhu dışında hiç kimse Allah’ın rahmetinden ümit kesmez.” (Yûsuf, 12/87)

Evet, ümitsizlik kâfir sıfatıdır ama bazen mü’minde de bulunabilir.

Çünkü her mü’minin her sıfatı mü’min değildir, bazı sıfatları kâfir olabilir; bazı kâfirlerin, mü’min sıfatları bulunduğu gibi. Bunu da o çağın bülbülü/andelib-i zîşânı söylüyor.

Duamız: “Allah’ım! Ulu Dergâhından bizlere öyle bir lütufta bulun ki, Sen’den gayrı bütün mâsivâdan gelebilecek iyilik ve lütuflardan bizleri müstağni kılsın!”(Hz. Fetih)



Ümitsiz Olma!

Akıl sahiplerinin vasıfları:

1- Allah'ın ahdine vefa gösterir ve emrini yerine getirirler
2-Rablerinden ürperir,gazabından sakınırlar
3-Kötü hesaptan korkarlar
4-Rableri için sabrederler
5-Namazı dürüstçe kılarlar
6-Rızıklarından verirler
6-Kötülüğü iyilikle savarlar

(Elmalılı)

''Yıllar var hasret kaderimiz oldu.
Çırpınıp duruyoruz çaresizlik içinde.

İçte-dışta ihanet düşünceleri diz boyu; vefa beklediğimiz sinelerde kin, nefret ve hıyanet. Düşmanlık duygularıyla esirip duranların adedini Allah bilir; vefasız dostların sayısı ise ondan daha az değil.

İnançlarımız zayıf; mârifetten hiç haberimiz yok...

Ey Rab, gizli açık hâlimiz bu..

Ne yaptıklarımız ele alınacak gibi ne de düşündüklerimiz. Her yanımızda bir sürü yara-bere, muzmerâtımız ise mesâvi defterlerimiz gibi kapkara.

Her zaman iç içe hayretler yaşıyor ve bir türlü isabetli karar veremiyoruz. Yaptıklarımız sadece bizim ve bugünün değil, bütün bir tarihin yüzünü karartacak kadar çirkin ve olabildiğine geniş alanlı.

Hâlimiz, mâzimizle mukayese edilince simsiyah ve gelecek adına ümitlerimizi alıp götürecek kadar da belirsiz, bulaşık ve iç bulandıracak mahiyette. Yürüdüğümüz yollar yürünür gibi değil.

Bir sürü garipleriz, bakmıyor kimse yüzümüze; âcizleriz yok elden tutanımız.

Yakın kabul ettiklerimiz katmerli bir vefasızlık içindeler ki düşmanların kinini, nefretini aşkın; düşmanın iftirası, isnadı, tazyiki lütfedilecek sabra kalmış. Birbirimize karşı duyduğumuz kin, nefret, haset ve hazımsızlık vahşilerin vahşeti seviyesinde.

Ey Rab! Tam yolda değiliz; “dâllîn”den sayılmayacağımızı ümit ederim. Zihnî, fikrî, ruhî boşluklar içinde bulunduğumuz muhakkak. Anlayış ve düşünce fakirleri olduğumuzda ise hiç şüphe yok.

Kendi iç dünyamızla ayakta durduğumuz söylenemez. Fakr ve cehaletlerimizin yanında hele bir de tefrika zaafımız var ki hiç sorma..

Senin ölçü ve kıstasların muvacehesinde günahlarımız, tarihin en günahkârlarını arattıracak seviyede.

Maruz kaldığımız musibetler, helâk olmuş kavimlerin başlarına gelenlere denk. Bütün bunlardan bir şey anlamayanlar serâzad ve çakırkeyf; anlayanların hüznü, kederi ise yürekleri çatlatacak ölçüde.

Kötülük düşüncesine bağlı meyillerimiz tabiatımız hâline gelmiş ve olabildiğine azgın; iradelerimiz çelimsiz, yüreklerimiz de bomboş.

Derdmend olanların his dünyaları perişan, sineleri çatlayacak gibi, duyguları feveranda, ama hepsi de çaresizlik içinde...

Hiddetlerini yutkunarak geçiştiriyor, öfkelerini “lâ havle”lerle atmaya çalışıyor ve ufku görünmez, upuzun karanlık bir vetirenin düşe-kalka yolcuları olarak düşerken “of” ediyor, kalkınca da sabır taşlarını bile çatlatacak yeni bir beklentiye giriyorlar.

Yıllar var, hep başkalarına bağlanıp kaldık ve affedilmeyen bir sürü günahlar işledik; Seni tanımama, kendimizi bilememe, dine vefasızlık

Oysaki Seni söylemeyen her şeyi unutmaya, Sana saygısızlık edenlerin üstüne bir çizgi çekmeye vicdanî ahd ü peymanımız vardı.

Öyle davranamayıp ruhumuzun bütün kaidelerini yıktık; maddî-mânevî dünyamızın şeklini değiştirdik; millî ve dinî hayatımızın âhengini bozduk; derken bütün değerlerimiz bağı kopmuş tespih taneleri gibi sağa-sola saçılıp gitti.

Birer materyalist, natüralist mukallidi hâline geldik. Hevâ-yı nefsimize uyduk, akla hayale gelmeyecek hatalar işledik. Hatalarımızı sezemedik, günahlarımızı göremedik ve durumumuzun vehametini değerlendirerek bir türlü Sana yönelemedik.

“Bir kapı” deyip inliyor ve vicdanlarımızda “Siz mi geldiniz?” şeklinde değerlendireceğimiz bir emare ve bir işaretin yankılanacağı “eşref saati” bekliyoruz. Beklerken de yer yer ettiklerimiz karşımıza dikiliyor ve tam ümitlendiğimiz bir sırada kendi kendimize:

“Nerede o mazhariyet nerede siz?” diye mırıldanıyor; bir kere daha sendeliyoruz.

Ey Yüce Dost, seneler var ışığına hasret gidiyoruz ve kopkoyu bir gölgedeyiz; ne simalarımızda renk kaldı, ne düşüncelerimizde hayat.

Konuştuğumuz sözler, kalb ve kafa izdivacından doğmuş nesebi sahih beyanlar değil; yazıp-çizdiklerimize gönüllerimizin sesi diyemeyeceğim. Her hâlimizde ayrı bir ukalâlık ve iddia nümâyan.

Çoğu hareketlerimiz mele-i a’lânın sakinlerini utandırmaya karşılık şeytanları sevindirecek mahiyette.

Affına sığındık, bize nezdinden bir ışık gönder ve zulmetlerin oyununu boz ve bir Süleyman lütfeyle ki çevremizi saran bütün şeytanları zincire vursun.

Selâmet-i kalb ve istirahat-ı ruh isteyenler “Yâ mahşer” deyip uykuya çekilmiş; mânâya bağlı görünenlerse rüyalarla teselli olma peşinde; uyurgezerlerin haddi hesabı yok.

Her yerde bir sürü günah işleyen arsız, bir sürü de bu arsızlığı seyreden hissiz var. Günahkâr tevbe bilmiyor, seyredenlerden de samimi bir ses yükselmiyor.

Senin yolundan ayrı düştüğümüz günden itibaren, bizi biz yapan bütün değerleri de bir bir yitirdik; yitirdik iman yolunu, İslâm’ın getirdiklerini, Cennet’e yürüme üslûbunu.. sonra da dağılıp döküldük ve ayaklar altında pâyimal olduk.

Düşüncelerimizde boşluk, sözlerimizde tutarsızlık, tedbirlerimizde kararsızlık her hâlimizle âdeta bir sevimsizler topluluğu hâline geldik.

Şimdilerde, her şey o denli alt-üst oldu ki, inayetin olmazsa Mehdi bile gelse bu işler düzelecek gibi görünmüyor…

Senden uzaklaşalı asırlar oldu; çok kapı tokmağı tıklattık, çok kimseye müracaat ettik. Perişaniyetimizi görecek, dertlerimize derman olacak kimse çıkmadı.

Ben şimdilerde dahi Seni tam anladığımızı ve dergâhına gönülden yöneldiğimizi söyleyemeyeceğim -dergâhın uludur, kıtmir kulundur-. Anlayıp yönelebilseydik her şeyi hâle bağlar ve “hâlimiz ayân” der sükûtla içimizi dökerdik.

Ama, mücrim de olsak, rahmetinin enginliğine çağıran Sen, günahkârların affına ferman çıkaran da Sensin. Dua adına konuşmamıza müsaaden olmasaydı, böyle bir teveccühe yeltenemez ve huzurunda içimizi dökme saygısızlığında bulunmazdık…''(Hz. Fetih)

Yıllar Var Ki...

Nebi sav:

''Üç kişinin dışında beşikte iken konuşan olmamıştır. Bunlar, Meryem oğlu İsa ve Cüreyc’e şahitlik yapan çocuktur. Cüreyc âbid bir adamdı. Kendine bir ibadethane edinerek orada ibadete koyulmuştu.


(Bir gün) namaz kılarken annesi gelip: Ey Cüreyc, diye seslendi. Cüreyc (içinden): Yâ Rabbi, anneme cevap vermekle, namaza devam etmek arasında kaldım dedi ve namaza devam etti. Annesi dönüp gitti.

Ertesi gün yine gelip:  Ey Cüreyc, diye çağırdı.
Oğlu (yine içinden): Yâ Rab, anneme cevap vermekle namaza devam etmek arasında kaldım, dedi; yine namazına devam etti. Ertesi gün yine gelip; –Ey Cüreyc, diye çağırdı.

Oğlu:  Yâ Rab, anneme cevap vermekle namaza devam etmek arasında kaldım, dedi; yine namazına devam etti. Bunun üzerine annesi: –Allah’ım, fahişe kadınların yüzüne bakmadıkça bunun canını alma, diye beddua etti.

Bir gün İsrailoğulları Cüreyc’ten ve onun ibadetinden söz ederken güzelliği ile meşhur fahişe bir kadın da orada bulunuyordu. Bu kadın: –Eğer isterseniz bu âbid kişiyi ben yoldan çıkarabilirim, dedi ve onu yoldan çıkarmak için uğraşmaya başladı.

Fakat Cüreyc kadına iltifat etmedi. (Yoldan çıkaramayacağını anlayan kadın) Cüreyc’in ibadetgâhına sığınmakta olan bir çobana gelip onunla cinsi münasebette bulunarak gebe kaldı ve çocuğu doğurunca da onun Cüreyc’ten olduğunu ileri sürdü.

Bunun üzerine halk, Cüreyc’in başına üşüştü, onu oradan çıkardı ve ibadethaneyi de yıktı, Cüreyc’i de dövmeye başladı.

Cüreyc: Ne oluyor size, ne yapıyorsunuz, deyince: Sen bu kadınla zina etmişsin ve bu çocuğu senden (hamile kalarak) doğurmuş, dediler.

Cüreyc: Çocuk nerede, dedi.
Çocuğu getirdiler.

Cüreyc: Beni bırakın da namaz kılayım, dedi. Namazı kıldıktan sonra çocuğa gelip karnına dürttü ve: Ey çocuk, senin baban kim, dedi.

Çocuk da: Filan çobandır, diye cevap verdi.

Bunun üzerine halk Cüreyc’e dönerek onu öpmeye ve üstünü başını sıvazlamaya başladılar ve: Yıkılan mabedini tekrar, hem de altından yapacağız, dediler. Fakat o: Hayır, olmaz; ibadethaneyi önceki gibi kerpiçten yapın, dedi ve o şekilde yaptılar.

Günün birinde bir çocuk, annesini emerken oradan, atlı, iyi giyinmiş, yakışıklı soylu bir adam geçti.

Çocuğun annesi: –Allah’ım, çocuğumu buna benzet, dedi. Çocuk memeyi bırakarak süvariye döndü ve ona bir müddet baktıktan sonra:

Allah’ım beni ona benzetme, dedi, sonra annesinin memesini emmeye devam etti. (Ravi anlatmaya devam ediyor):

Peygamber’in şehâdet parmağını ağzına koyarak çocuğun emişini taklit edişi hâlâ gözümün önündedir, dedi ve parmağını emmeye başladı.

Sonra şöyle buyurdular: (Anne ile çocuk) halkın zina ve hırsızlık suçu ile dövdükleri bir cariyenin yanından geçtiler.

Cariye: Hasbiyallâhu ve ni’me’l-vekîl (Bana Allah yeter, o ne güzel vekildir.), diyordu. Çocuğun annesi: –Allah’ım, çocuğumu bu kadının durumuna düşürme, dedi.

 Bu sefer çocuk, emmeyi bırakarak cariyeye baktı ve: Allah’ım beni onun gibi yap, dedi. Bunun üzerine birbirleriyle konuşmaya başladılar. (Kadın çocuğunun niçin kendisine muhalefet ettiğini anlamak için:) İyi ve düzgün kıyafetli bir adam geçti.

Ben de: “Allah’ım, oğlumu buna benzet.” diye temennide bulundum. Sen ise, “Allah’ım, beni ona benzetme.” dedin.

Şu cariyeyi, “Zina ettin, çaldın.” diye döverek yanımızdan geçirdiler. Bunu görünce ben: “Yâ Rabbi, çocuğumu buna benzetme.” dedim.

Sen ise, “Allah’ım, beni onun gibi yap.” dedin, deyince, çocuk şöyle cevap verdi: –O adam, zorba ve merhametsizin biriydi. Bu sebeple, “Yâ Rabbi, beni böyle zorba yapma.” dedim. Cariyeye gelince, halk ona, “Sen zina ettin.” diyorlardı.

Hâlbuki o zina etmemişti. “Çaldın.” diyorlardı, hâlbuki o çalmamıştı. Bundan dolayı, “Allah’ım, beni bunun gibi (günahtan beri) kıl.” diye dilekte bulundum.''

(Müslim, Birr, - Buhârî)

Hadis

''1. Hayatınız için epik sonuçlar elde etmek için devrim niteliğinde bir sabah rutini stratejisi izleyin.

2. Olağanüstü bir sabah rutini, günün ilk saatinde kişisel gelişiminize öncelik vererek başlar.

Kendini geliştirmek başarıya giden yoldur+

3. Kitabın başlığının öne sürdüğü gibi, en iyi sabah rutinleri sabah 5'te başlar.

4. Sabah 5'te uyanmak, gününüz başlamadan önce durumunuzu iyileştirmek için gereken yalnızlığı sağlar.

5. Sosyal medya, mesajlar ve diğer insanlardan daha az dikkat dağıtıcı şeyler nedeniyle sabah erken odaklanmak daha kolaydır.

6. Beynin aşırı düşünmeden sorumlu prefrontal korteks, sabahın erken saatlerinde kapatılır.

Açık düşünmek ve karar vermek için bu zamanı kullanın.

7. İyimser olumlu düşünceler düşünmek sadece 1 parça dengeli bir yaşamdır.

Fiziksel sağlığınızı, duygusal refahınızı ve maneviyatınızı unutmayın.

8. 20/20/20 kuralını günün ilk saatine uygulayın.

• 20 dakikalık egzersiz
• 20 dakikalık ibadet
• 20 dakikalık öğrenme

9. Dünyadaki tüm ultra zengin ve varlıklı insanların ortak bir şeyi var: Öğrenme sevgisi

10. Sabah 5'de izleyeceğiniz, devamlılık sağlandığında düşündüğünüzden daha fazla ilham ve üretkenlik getirecektir.''
(R. Sharma)

Rutin Planlaması

Michigan Üniversitesi'nden yapılan bir araştırma da, arkadaşlarına, akrabalarına veya komşularına pratik yardım sağlayan kişilerin, 5 yıllık bir süre içinde ölme risklerinin, yapmayanlara göre daha düşük olduğunu buldu. 

John Hopkins Üniversitesi'nden bir araştırmaya göre ise, başkalarına sosyal destek sağlayan kişilerin, vermeyen katılımcılara göre daha düşük kan basıncına sahip olduğunu buldu.

Mayo Clinic tarafından yapılan bir araştırmada da, gönüllü olan kişilerin daha düşük depresyon oranlarına, daha düşük stres seviyelerine sahip olduğunu ve daha uzun yaşayabileceği verisini elde etti. (Alex)

Yardım Etmek ve  Psikoloji

1- ''1971 kışında, Asya gribi yüzünden çok ciddi rahatsızlanan 18 yaşındaki bir delikanlı, ölüm eşiği tecrübesini şu şekilde anlatır:

"Birkaç gün yatakta kaldıktan sonra, şuurumu kaybettim ve uzun bir tünelden aşağı çekildim.

Çok parlak olan ama göz kamaştırmayan, beyaz bir ışık
(nur) gördüm. Bu tecrübe kesinlikle ulvî bir hâldi ve içimde tarifedilemez duygular uyandırdı. Daha önce hiç yaşamadığım bir huzur ve sevinç hissettim.

Tünelden çıktığımda kendimi,etrafına nur yayan,çok güçlü bir ruhaní varlığın huzurunda buldum. Görkemli dağları,geniş vadileri ve ormanları olan güzel birmanzaranın parçasıydım. O varlık bana dünyada bulunma maksadım hakkında bilgiler verdi ve gelecekteki bazı olaylardan bahsetti

Bunların birçoğu daha sonra gerçekleşti. Ben istemesem de bana, hayatımın maksadını yerine getirmek için bedenime geri dönmem gerektiğini söyledi. 
Çok kısa bir süre sonra, yavaş yavaş bedenime geri döndüm ve bu dünyadaki şuurumu yeniden kazandım.

Bu tecrübe, dünyada yaşadığım herhangi bir tecrübeden çok daha gerçek, canlı ve yoğundu. Üç boyutludan ziyade, dört boyutlu bir tecrübeydi." 👇🏻

2- 1988 yılında Moody ve Perry tarafından neşredilen Ötedeki Nur isimli kitapta, bir hastanın ABD'de geçirdiği bir ameliyat esnasında yaşadığı tecrübeler şöyle aktarılır:

"Ameliyat başlamadan önce cerrah ve anestezi uzmanına,yıllardır muzdarip olduğum alerjilerim hakkında bilgi verdim. Ameliyat esnasında bir ilaca karşı ağır bir alerjik reaksiyon gösterdim
ve kalbim durdu.

Kalbim durur durmaz kendimi tavandan ameliyat odasını seyrediyor hålde buldum. Doktorlar ve hemşireler telaş içinde beni hayata döndürmeye çalışıyordu. Aşağıda bir panik havası olmasına rağmen ben çok derin bir huzur içindeydim. Hiçbir ağrı hissetmiyordum.

Sonra oradan ayrılıp hemşirelerin bulunduğu bir odaya geçtim. Bir süre onları seyrettikten sonra bir tünel açıldı ve beni içine doğru çekti. Tünelin sonunda kendimi çok güzel, sırlı ve parlak bir nurla dolu bir mekânda buldum. Orada daha önce vefatetmiş,sevgili akrabalarım vardı.

Sevinç içinde birbirimize sarıldık. Sonra insana kendini unutturacak derecede derin bir muhabbet ve şefkat sahibi, gizemli bir varlığın huzuruna geldim. Bana "Geri dönmek istiyor musunuz?"
diye sordu.

Karar vermek çok zordu. Orada kendimi tam olarak "eve dönmüş" hissediyordum, ancak sonunda bedenime geri döndüm.''

"Aslında ölümün arkasına saklanan güzelliklerin farkında olan bir kimsenin ölümü kerih görmesi mümkün değildir: Ne var ki varlığı yanlış yorumlayan,

...her şeyi bu dünyadan ibaret gören,fizikí âlemin ötesini müşahede edemeyen, dünyayı maksud-u bizzat (asıl maksat) zannederek kendini bütünüyle onun kucağına atan bir insana
ondan ayrılma da çok zor gelecektir: Bundan
ötürü ölümü kerih görecektir.

Çünkü o, ölümle ulaşılabilecek güzelliklerin farkında olmadığı gibi, onun, dünyada görüp tattığı güzelliklerin asıl kaynağına ulaşma gibi bir azim ve niyeti de yoktur."

Ölümü kerih görmemenin, "ölmek istemek"anlamına gelmediğini de hatırlatmakta fayda vardır.

Zira Nebi(sav),"Hiçbiriniz ölmeyi temenni etmesin!Zira ölmeyi temenni eden kişi muhsin ise,(yaşayarak)belki hayır ve ihsanlarını daha da artırır. Şayet günahkâr biriyse,tövbe edip riza dairesine girme ihtimali vardır" buyurmaktadır.''

(O. Corazza, M.G, Buhari, A. Kılıç,Çağlayan)

Psiko süreç

Buna belki geçici olarak çözüm bulabilirsiniz. @zagortenay76 
Ama sürdürülemez. Yaklaşık 60-70 yıl önce bir söz sultanı  
'İleride insanlık malikiyet/serbestiyet dediği bir döneme evrilecek' demişti. Doğrudur ve bu gerçekten kaçmamalı.👇🏻
@yemeksepeti 

https://twitter.com/notkoncom/status/1488476145335029768

Çatı şirketiniz Delivery Hero 2020 yılında cirosunu yüzde 97 oranında artırarak 2.8 milyar euroya ulaşmıştı.(İhtimal 2021 çok daha yüksek olacak). İhtimal Yemeksepetinin yıllık cirosu'da 100-150 milyon arası bir rakama çıktı. #YemeksepetiZamKurye #YemekSepetiDirenisi #yemeksepeti

Yıllık bu gelirleri elde eden 10-15 patron ferahlık içerisinde yüzerken, patronlara bu paraları kazandıran insanlara 3-5 bin Euro veya TL vererek ne kadar daha zulmetmeye devam edilebilir. (Avrupa'da da 2-3 bin euro civarında veriyorlar) @deliveryherocom  @Banabi

Haftanın 5-6 günü ve günde 6-7 saat, haftada 40-48 saat çalıştırdığınız birine 3000 Euro (veya 10 bin TL) bile verseniz o insan köle olmaktan kurtulmadıkça bu düzeni kalıcı olarak sürdüremezsiniz.(Sürdürülemeyecek)

Ailesine ve kendi şahsi hayatına vakit ayıramayan ve çalışmaktan dolayı kendini geliştiremeyen bir çalışan, aylık masraflarını ödedikten sonra kenara ne kadar para ayırabilir?

1 çalışan 3000 Euro(veya 7 bin TL maaş alsa). Bunun 2000'i masraflara gitse ve kalan 1000 euroyu biriktirse (Tabi buna karşılık ailesine/kendisine hiç vakit ayıramadan 25yıl yaşayacak/

Bu işçi yılda sadece 12 bin Euro (TL olarak da 24 bin TL diyelim)para biriktirmiş olacak

Bu işçi 25 yıl para biriktirse ancak bir ev alabilir. (TL olarak para biriktirse en az yine 30 yıl gerekiyor)
Bu sadece bir ev parası.
Bunun dışında başka hiçbir şey yapamaz.
Yani ömrünü, ailesini, bütün enerjisini sadece bir ev için harcamış olacak.

Tabi bunu da 3000 euro (Veya 8 bin TL) maaş alan kişiler için söylüyorum.
Yani 3000 alan (veya 8000 bin TL alan) bir adamın hayatı yok. 

Patron veya yönetici olarak şöyle düşünebilirsiniz: Adamları şirketlere ortak mı yapacağız. Ne yapalım daha fazla mı vereceğiz? Vs..

Evet patron açısından bu doğru olabilir.
Ama alttaki adamın düşünce dünyası çok farklı.
Yakın zamanda işinden ayrılan bir işçi ile konuşmuştum.
Neden bıraktın dedim.

Dediki: 'Ay da 2000 Euro alıyorum (Avrupa'da çalışıyor). Haftada 6 gün çalışıyorum.
Akşam 19'dan önce eve gidemiyorum.
Bel ağrısı, kol ağrısı dert. Sakat kalmak üzereyim.
Boğaz tokluğu dışında kalan bir şey yok.
En azından sağlığımı kurtarmak için ayrıldım..''

Bunuda eleştirebilirsiniz. Ama gerçek bu. Ve bunu 30yaş altı nesil artık kolay kolay kabul etmiyor. Üst yaş grubuda bir süre sonra kabul etmeyecek. Patronu cebine aylık net kar olarak  50 bin ve üzeri para koyacak. Ama çalışanına 3-5 bin verecek.
Ne için?
Hayatta kalması için mi?

Düzen böyle diye bu doğru anlamına gelmez. Çalışanlar 3 bin euro (Veya 5-10 bin TL maaş almalı) diye hüküm koyan kim: Devlet ve sistem. 

'Sistem-alışkanlık/bilinçaltı- bu düzeni koymuş ve bize de doğru olarak kabul ettirmiş' olması bunun doğru olduğu anlamına gelmez.

Yıllar içinde hiç düşündünüz mü?
Bir patron ayda 70-80 bin euro (veya TL)kar etsin ve işçisine de 8-10 bin euro maaş versin?

İhtimal düşünmediniz.
Neden?

Çünkü bizler -dedelerimiz- doğduğumuz andan itibaren bu kölelik-patron mantığını bizlere böyle yerleştirdi.

Patron 10 veya 20 kat fazla kazanır. Ama çalışan 3-5 bin alır.
Çalışanda köleliği benimseyerek ''benim hakkım 2-3 en fazla 5 bin. Fazlası olmaz.''vs.
Ne yazık ki kölelerde bilincine bunu böyle işlemiş.

Düşünebiliyor musunuz ayda 100.000 euro kar (veya 100 bin tl) yapan bir patron, çalışanına neden 10-15 bin Euro (TL) vermiyor?
Üstelik işin yükünü onlar çekmesine rağmen.

Ne yazık ki zihin dünyamız bizlere kölelik düzeninin benimsetmiş ve 'Bu elemanlar köle olduğu için bunlara sadece boğaz tokluğu kadar maaş verilmesi yeterli'diyerek zulmü benimsetmiş ve 'işverenim,istihdam sağlıyorum' vs.gibi bir aldatmaca ilede düzene itaat ettirmiş.

Peki, bu insanlar ne zaman dinlenecek, kendini geliştirecek, ailesine vakit ayıracak, evladının yetişmesi için ona hususi günlük, haftalık, aylık zaman planlamaları yapacak? Ve diğer sosyal gider-gelir dengesini nasıl çözecek?.. Ve gelsin ailevi problemler ve sosyolojik kaos.

Delivery Hero, yıllık 2.8 milyar Euro ciro yaparken, bu paranın kazanılmasındaki en büyük aracı olan çalışanlarına 3-5-10 bin civarı para vererek bu durumu bir süre sonra devam ettiremeyecek. Diğer şirketlerde sürdüremeeycekler.

Artık malikiyet/serbestiyet evresine geçişin başlangıç dönemlerindeyiz. Köle olarak çalışan işçiler çok geçmeden uyanacak ve düzene isyan edecekler. Şu an birçok şirket eleman bulamıyor. Daha da zorlanacaklar. Zira zulm ederek işçi çalıştırılmaz. 2000 öncesinde yaşamıyoruz.

Ayrıca, danışmanlık yaptığım birkaç şirkette -sağolsunlar- işadamları,işçisine -para biriktirebileceği ölçüde-maaş artırımına gitti. Ve şirketlerinin havası değişti,verimlilik arttı ve de şirketleri daha hızlı büyümeye başladı. Yani yapacağınız şeyin size getirisi var. Korkmamalı

Üstadım, sizin Delivery Hero gibi düşünmediğinizi düşünüyorum. Zira, şirketinizi sattıktan sonra dağıttınız para bile bunun için güzel bir örnektir. Takdiri hak ediyor. Umarım Delivery Hero'yu da ikna eder, bu düzenin bozulmasına aracılık edecek kişilerden biride siz olursunuz.

Zamanı önceden okuyan şirketler daha hızlı büyüyecek ve daha fazla güç elde edecekler. Ya da akışa karşı çıkarak tarihe zalim olarak geçecekler. Yeni dönem de sistem işveren-işçi çatışmalarının yaşanacağı bir gidişe doğru evrilecek. Bu kölelik artık kaldırılabilir değil.

Bir dakika içinde Afrika'daki bir genç ile Avrupa'daki bir işadamının kontağa geçerek iş yaptığı yeni dönemde, aynı kafa modeli ile hareket etmek topluma zulmü arttırıyor. Artık kölelerin uyanması ve patronların merhametli hale gelmeleri için hareket etmek zorundayız.

Maaş

''J. P. Morgan daha 24 yaşında çevirdiği dolaplarla 1893 krizinde dünyanın en güçlülerinden biri olmuştu.

-1980 ve 1990'larda Washington kökenli IMF ve Dünya bankası tarafından uygulanan metotları Morgan önceden işaret etmiş: "Bizim kurallarımıza göre oyna ya da yok ol..."

- 1880'lerde ABD'de 2 büyük aile vardı. 2 düşman olan Morgan ve Rockfeller menfaatleri için dost oldu.

- Morgan,1893'de ABD'nin altın rezervlerini kontrolüne almıştı.

- Ortaya çıkan oligarşi,ABD başkanlarını -gazetelerde dahil olmak üzere- satın alıyor,sistemin kölesi yapıyordu

- ABD'deki baronlar,1861-1865 iç savaşı ve 1875 madeni paranın sürdürülmesi kanunun yürürlüğe girmesinden sonra ortaya çıkmışlardı.

- 1893 paniğini bankacılar tasarlamıştı. Panikte kazananlar Morgan, NYC BANK'ın başındaki Stillman,Belmont ve Loev&Co.(bir avuç borsacı)  olmuştu.

- Tekel karşıtı olarak bilinen Roosvelt, gerçekte para kartelini ve özellikle de Morgan'ın çıkarlarını sağlamlaştırıyordu.

- 1913'de Merkez bankası kanunu bankerler hazırlamıştı.

- Abraham Lincoln'ün projesi devam etseydi Rothschild yok edilebilirdi.

- Avrupa'daki Rothschild hanedanı, o dönemin dünyada en güçlü fınansal grubuydu. Güçleri, hanedandaki mutlak aile kontrolüne dayanıyordu. Aile servetini ve sırlarını korumak için erkek çocuklar kuzenleriyle evlendiriliyordu.

- Yeni Ahit'teki Matthew'ün Kitabı'nda der ki: "Bir kişi, iki efendiye hizmet edemez. Ya birini sevip diğerinden nefret edecektir ya da birine kendini adarken diğerini küçümseyecektir. Aynı anda hem Tanrı'ya hem de ihtirasa hizmet edemezsin."

- Bundan yaklaşık yüzyıl önce Standard Oil tekelini kuran John D. Rockefeller'a nasıl dünyanın en zengin işadamlarından biri olduğunu soran gazeteciye hiç tereddüt etmeden "Parayı bana Tanrı verdi!" demişti.

- Londra ve Wall Street'teki uluslararası bankacıların kendi düzenlerinin devamını sağlamak için profesörlükler bağışlaması ve hatta kendi çıkarlarının devamı için Nobel Ekonomi Ödülü dağıtması kimseyi şaşırtmamalıdır.

- Oligarşi,ekonomik gücünü kullanarak iflas dalgaları/ekonomik bunalımlar,hatta panik olayları yarattılar. Ortaya çıkmakta olan oligarşi,hâkimleri,valileri,kongre üyelerini, yargıçları, gazete editörlerini ve hatta başkanları, kendi çıkarlarına hizmet etmeleri için satın almıştı.

- Bu çıkarlar binlerce gencin bir hiç uğruna öldükleri savaşlarla besleniyor ve basın da onların işlerini kolaylaştırıyordu.

- Aralarından hiçbiri Morgan kadar kurnaz değildi. ABD finans tarihinin hiçbir dev şirketi Junius Pierpont Morgan kadar  dolandırıcı ve hilebaz olamaz.

- Rockefeller, Morgan, Dodge, Mellon, Pratt, Harkness, Whitney, Duke, Harriman, Carnegie, Vanderbilt, DuPont, Guggenheim, Astor, Lehman, Warburg, Taft, Huntington, Baruch ve Rosemvald gibi 60 aile hile, yolsuzluk ve zorbalıkla ABD'nin kaderini ellerine almışlardı.

- Morgan'ın bankası ayrıca 1. Dünya Savaşı sonrası Almanya'nın yeniden yapılandırılması için Dawes Planı'nı hazırlayacak ve Hitler'in güçlenerek 2. Dünya Savaşı'nı başlatmasına zemin hazırlayacaktı.

- Baronlar herhangi bir ülkeye sadık değillerdi. Onların dünyaları belli bir ulusal bölge değil; nüfuzlarını kullanabildikleri/olayları mali çıkarlarına göre değiştirebildikleri her yerdi. Sonuç olarak gizlilik, başarıları için en önemli şarttı.

- Para, güce ulaşmak için çok önemli bir anahtardı. Kredi -ya da kredi almanın engellenmesi- bir bölgenin ya da ülkenin kontrolünü ele geçirmek için kullanılabilirdi. Para ya da daha  net bir ifadeyle paranın kontrolü, bankerlerin en stratejik hedefiydi.

- Ülkelerin kontrolünü merkez bankaları aracılığıyla elde etmek, onların iktidarı için en önemli şarttı. Sonuç olarak uluslararası bankerlerin tek bir amacı vardı, o da çevirdikleri dalaverelerle dünyanın finansal kontrolünü ele geçirmekti.

- Bir zamanlar dünyanın süper gücü olan Roma İmparatorluğunun gerilemesinin ve nihai çöküşünün kökenleri bir yönetici aristokrasinin, daha doğrusu bir servet oligarşisinin,

..devletin iyiliği için değil de kendi özel servetlerini beslemek ve kişisel güçlerini artırmak için fetih savaşları ve yabancı toprakların yağmalanması yoluyla imparatorluğun sınırlarını genişletmek üzere aldıkları siyasi kararlarda yatmaktadır...

- Romalı yöneticilerde, halkın dikkatini kötüleşen ekonomiden başka yöne çekmek için fakirlere bedava buğday dağıtıp onları sirklerle/bunlar gibi birçok etkinlikle oyalayarak herhangi bir toplumsal huzursuzluğun oluşmasını engelleyen ünlü “ekmek ve sirk” stratejisini uygulamıştı.

- Siyasi makamlar gitgide varlıklı kimselere satılır hale gelmişti. Buna karşılık kitleler de, çeşitli siyasetçilerin kendilerine iyilikte bulunması için, demokrasi maskaralığı için, oylarını ‘satıyorlardı...''
(Amerikan Yüzyılının Çöküşü/Engdahl - Notlar - 1)