Ο όρος Τέταρτη εξουσία δεν είναι τυχαίος. Ο τύπος, υποτίθεται πως είναι αυτός που ελέγχει τις άλλες τρεις εξουσίας, ή όπως λέγεται «η φωνή του λαού στους διαδρόμους της εξουσίας».
Υποτίθεται ότι τα ΜΜΕ υπάρχουν για να δρουν ελεγκτικά και να αποκαλύπτουν καταχρήσεις απέναντι στο κράτος και στην άσκηση των τριών εξουσιών.
Να εξασφαλίζουν τη διαφάνεια.
Να μεταφέρουν γεγονότα (και όχι τις απόψεις τους για γεγονότα).
Να παρέχουν ενημέρωση στους πολίτες επειδή εκείνοι δεν μπορούν να βρίσκονται παντού για να ελέγχουν τους κρατούντες.
Να βοηθάνε κι όχι να σταματάνε το δημόσιο διάλογο παρέχοντας τεκμηρίωση, αξιόπιστη κάλυψη, κάτι που έστω να πλησιάζει την αλήθεια.
Να στέκονται ιδιαίτερα στα δικαιώματα των μειονοτήτων.
Να παροτρύνουν τους πολίτες να μαθαίνουν και να διεκδικούν και να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους.
Και μετά ήρθε η έκθεση των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα:
rsf.org/en/country/greece
Και μετράμε αντιδράσεις, κυρίως από όσους ταυτίζονται με το σημερινό τοπίο μπερλουσκονικής μονοφωνικής και σχεδόν ολοκληρωτικής παντοκρατορίας μιας συγκεκριμένης διεφθαρμένης ελίτ που ελέγχει την πληροφορία στην Ελλάδα σήμερα. Και θυμηθήκαμε το εξής:
Οταν άσχημα πράγματα συμβαίνουν στους ανθρώπους, πάντοτε υπάρχουν κυρίως δύο είδη αντίδρασης: Ο ορθολογιστής προοδευτικός θα αναρωτηθεί «τι κάναμε λάθος;» Ο βλάκας, συχνά συντηρητικός και συχνά που ζει ακόμα στο μεσαίωνα θα αναρωτηθεί «ποιος μας το έκανε αυτό;».
Αυτό ακριβώς συμβαίνει και τώρα που μιλάμε με την έκθεση των RSF με τους δεξιούς και τον ιδεολογικό κύκλο σκέψης τους:
Αντί να διαβάσουν σοβαρά τις επισημάνσεις και αντί να σκεφτούν τι πρέπει να κάνουμε και αντί να πιέσουν σοβαρά να υπάρξουν δομικές αλλαγές σε όσα στραβά επισημαίνουν αυτές οι εκθέσεις -διότι δεν είναι μόνο εκείνη των RSF, βλ. euractiv.com/section/digital/news/press-freedom-alerts-increase-41-in-2021-says-council-of-europe/
... τα παπαγαλάκια του Οικονόμου ψάχνουν συνωμοσίες κατά της χώρας μας, πετάνε κιόλας εκεί και μερικές αναφορές σε "ΜΚΟ" (ο δεξιός ακούει «τσουτσέκια του Σόρος»), ρίχνει και μια ρουκέτα «γιατί Βόρειος Κύπρος;» (θαρρείς κι έχει σημασία αυτό)
... και νάτο το βδελυρό σχέδιο εναντίον των αγνών ηρώων Ελλήνων από τους Ανθέλληνους. Λογικά, θα τους κάνουν και μήνυση; Οπως στον Guardian;
Σου λένε δηλαδή ότι στη χώρα σου υπάρχει πρόβλημα στην ελευθερία του τύπου, το αποδεικνύει και το πνίξιμο της είδησης από το κρατικό ΑΠΕ, κι εσύ απαντάς με το χειρότερο αυτογκόλ, διαρροή Hoax σε φιλικά ΜΜΕ #λίστα_Πετσα και απειλές για μηνύσεις σε αξιοσέβαστους οργανισμούς.
Στην ίδια λίστα, κάποτε η Ελλάδα ήταν στο Νο 16. Από τότε φαίνεται ότι άλλαξαν πολλά: Μονοφωνικό τοπίο ΜΜΕ, ιδιοκτησία των ΜΜΕ από μια χούφτα ολιγαρχών, νομικές διώξεις δημοσιογράφων, ανεξιχνίαστες δολοφονίες,
-συνεπώς η έκθεση σωστά επισημαίνει ότι η Ελευθερία του Τύπου είναι πολύ επικίνδυνο σπορ στην Ελλάδα
euractiv.com/section/media/news/press-freedom-problematic-in-almost-40-of-europe-central-asia/
Και ας μην ξεχνάμε, χωρίς ελεύθερο τύπο δεν υπάρχει κράτος δικαίου. Και χωρίς κράτος δικαίου, δεν υπάρχει τίποτα.
vouliwatch.gr/actions/article/symmahia-kratos-dikaioy-eu
Ξέρουμε καλά ότι 'δημοσιογραφία' σήμερα για τους περισσότερους που δηλώνουν 'δημοσιογράφοι' είναι κυρίως ό,τι γυαλιστερό και click-bait πρέπει να μπει ανάμεσα στις διαφημίσεις από τους ανυπόληπτους κονφερασιέ γονατογράφους αρπακολλατζήδες μπαζωτές σελίδων και τηλεοπτικού χρόνου,
αλλά το σημερινό μπερλουσκονικό τοπίο μονοφωνίας και υπαγορευμένης ειδησεογραφίας δεν το έχουμε ξαναζήσει. Αν δεν υπήρχε το διαδίκτυο θα ήταν σαν να μεγαλώνουμε σε σέχτα μέσα, που τα παιδιά γνωρίζουν μόνο μια φυτευτή εκδοχή της πραγματικότητας.
Υπό κανονικές συνθήκες, οι άνθρωποι της εξουσίας θα έπρεπε να τα φοβούνται τα ΜΜΕ. Θα έπρεπε η πολιτική εξουσία να φοβάται μπροστά στην κοινή γνώμη, κι όχι το αντίθετο που συμβαίνει σήμερα. Αλλά γίνεται, είναι εφικτό να ξαναφοβηθούν. Αφού συνέβη, μπορεί και να ξανασυμβεί.
Αν η έννοια της ελευθερίας της έκφρασης και η λέξη 'ελευθεροτυπία' σημαίνουν κάτι, είναι το δικαίωμα να λες στους ανθρώπους αυτό που δεν θέλουν να ακούσουν.
Το σημερινό τοπίο μπερλουσκονικής μονοφωνικής σχεδόν ολοκληρωτικής παντοκρατορίας μιας συγκεκριμένης διεφθαρμένης ελίτ πρέπει να κατεδαφιστεί.