Ο Πούτιν κήρυξε τον πόλεμο στην Ουκρανία με έναν παραληρηματικό ναζιστικής υφής λόγο, σύμφωνα με τον οποίο «δεν υπάρχει ουκρανικό έθνος» και άρα πρέπει να εξαφανιστεί οτιδήποτε ουκρανικό.
Το τραγικό είναι ότι επικαλέστηκε «ναζισμό στην Ουκρανία» ως δικαιολογία -έναν ισχυρισμό που ο υπόλοιπο κόσμος απορρίπτει κατηγορηματικά.
Η Ουκρανία είναι μια δημοκρατική χώρα της οποίας ο πρόεδρος Zelensky, εξελέγη σε ελεύθερες εκλογές με το 70% των ψήφων. Ο Zelensky είναι εβραϊκής καταγωγής και έχασε την οικογένειά του στο Ολοκαύτωμα.
Ωστόσο, υπάρχει πράγματι κίνημα White Nationalism και υπάρχει και αυξανόμενη άκρα δεξιά σαν πολιτικό κίνημα. Αυτά πράγματι αποτελούν πρόβλημα στην Ουκρανία.
Το 2014, το Σύνταγμα Azov, το οποίο σήμερα λειτουργεί ως η ένοπλη πτέρυγα του ευρύτερου Azov Movement, έγινε επίσημη μονάδα της Εθνικής Φρουράς της Ουκρανίας.
Τον Ιανουάριο του 2018, το Σύνταγμα Azov δημιούργησε μονάδα περιπολιών δρόμου, την National Druzhyna, υποτίθεται για να «αποκαταστήσει» την τάξη στην πρωτεύουσα Κίεβο.
Οι δεσμοί του Azov με τον ναζισμό δεν είναι αμελητέοι: Εχουν για σύμβολα παραλλαγές του Μαύρου Ηλιου και του Wolfsangel, αν και το τελευταίο είναι αντεστραμμένο σε σχέση με εκείνο των SS,
... και οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι είναι τα γράμματα Ι και Ν από τα αρχικά των λέξεων «Εθνική Ιδέα» στα ουκρανικά.
«Η Ουκρανία είναι το μόνο έθνος στον κόσμο που έχει νεοναζιστικό σχηματισμό στις ένοπλες δυνάμεις της», έγραψε το 2019 ο ανταποκριτής του προοδευτικού αμερικανικού περιοδικού The Nation
thenation.com/article/politics/neo-nazis-far-right-ukraine/
Το Azov προσπαθεί να είναι ένα «σημείο υποδοχής», ένα «κέντρο» στο οποίο κάθε παρεκκλίνων προς στα ακροδεξιά θα μπορεί να βρει αυτό που του ταιριάζει.
Είναι ένας οργανισμός που αποτελείται από χαλαρά συνδεδέμανα υποσύνολα και υποομάδες που δρουν κάτω από την ομπρέλα του, συμπεριλαμβανομένων και ανοικτά νεοναζί που δοξάζουν και προωθούν τη βία.
«Είναι περισσότερο ένα εμπορικό σήμα, παρά ένα κόμμα. Είναι μια λουστραρισμένη και εστιασμένη στις δημόσιες σχέσεις ώστε να προσελκύσουν κάθε ακροδεξιά και τις παραλλαγές της», σύμφωνα με τον συγγραφέα σχετικού βιβλίου:
cup.columbia.edu/book/from-the-fires-of-war/9783838215082
Τους καταλογίζεται ότι έχουν σκοπό να εξοντώσουν κάθε ρώσικο στοιχείο στην χώρα, αλλά αυτή η κατηγορία μάλλον δεν στέκει, αφού ανάμεσά τους υπάρχουν αρκετοί ρωσόφωνοι ενώ 50 από τα μέλη τους είναι Ρώσοι ακροδεξιοί εθνικιστές και νεοναζί.
Κατά τις επιχειρήσεις τους, χρησιμοποιούν τη ρωσική γλώσσα για να συνεννούνται.
Στο μπλέξιμο αυτό, έρχεται να προστεθεί και το γεγονός πως ανάμεσά τους υπάρχουν και μέλη Εβραίοι και εβραϊκή καταγωγής, όπως το ηγετικό στέλεχος Nathan Kazin.
Γι' αυτούς τους λόγους ίσως θα ήταν προτιμότερο να περιγράφονται σαν «υπερεθνικιστές» αντί για νεοναζί.
Τα τελευταία χρόνια, το Azov έχει υποβαθμίσει τις νεοναζί διασυνδέσεις του για να αποφύγει να χαρακτηρίζεται σαν «τρομοκρατική οργάνωση» από τη Δύση και τους οργανισμούς της.
Πόση επιρροή έχουν; Σήμερα, ται περισσότερα δημόσια πρόσωπα του κινήματος βρίσκονται στο το πολιτικό κόμμα National Corps το οποίο έχει ελάχιστη στήριξη των εκλογών. Το κόμμα κέρδισε μόλις το 2% των ψήφων σε συνασπισμό με άλλα ακροδεξιά κόμματα στις βουλευτικές εκλογές του 2019.
Οι εκτιμήσεις για τους ενεργούς υποστηρικτές του National Corps είναι περίπου στα 10.000 μέλη.
Το Azov χρησιμοποιεί την τρέχουσα κρίση και προσπαθεί να φανεί πιο mainstream, δίνοντας μαθήματα «αυτοάμυνας» και πλασάροντας τον εαυτό του σαν τη μοναδική δύναμη που θα μπορέσει να προστατεύσει καλύτερα την Ουκρανία από τους εχθρούς της,
Οι ηγέτες της φλασάρουν το στάτους τους σαν «βετεράνοι» και νομίζουν ότι αυτό θα τους προστατεύσει από οποιαδήποτε κριτική, αφού υποτίθεται ήταν οι πρωτεργάτες σε όσους πήραν εθελοντικά τα όπλα στις πρώτες ημέρες του πολέμου, όταν ο στρατός της Ουκρανίας ήταν ένα χάος.
«Προς το παρόν, κάνουμε μια εξαίρεση για τις θετικές αναφορές στο Azov, αυστηρά στο πλαίσιο της υπεράσπισης της Ουκρανίας, και στον ρόλο του ως μέρος της Εθνικής Φρουράς της Ουκρανίας», δήλωσε εκπρόσωπος του Facebook. Κακώς, λέμε εμείς.
Το ίδιο το τάγμα Azov εξακολουθεί να είναι αποκλεισμένο από τη χρήση του Facebook για να δημοσιεύσει θέσεις ή για να στρατολογεί κόσμο, όπως επίσης είναι απαγορευμένα τα σύμβολα και οι στολές του, ως σύμβολα μίσους.
theintercept.com/2022/02/24/ukraine-facebook-azov-battalion-russia/
Το Azov αναφέρεται συχνά από ανθρώπους που θέλουν να νομιμοποιήσουν τους ψευδείς ισχυρισμούς του Πούτιν και της Ρωσίας ότι η Ουκρανία είναι ένα «ναζιστικό κράτος».
Υπάρχει πάντα ένας πραγματικός φόβος πως αν κάποιος μιλάει για την ακροδεξιά στην Ουκρανία, τότε δίνει τροφή στην κρεμλινική προπαγάνδα. Αλλά προσποιούμενοι ότι η ακροδεξιά δεν είναι ζήτημα, δεν θα την κάνει και να εξαφανιστεί.
Το να μιλάμε για την ακροδεξιά, στην Ουκρανία ή αλλού, δεν μπορεί να είναι ταμπού.
Στην #Ουκρανία υπάρχουν αναρχικοί, οργανωμένοι και εκπαιδευμένοι DIY, που μάχονται έμπρακτα την φασιστική ακροδεξιά.
Ωστόσο, πρέπει να βλέπουμε τα πάντα στις σωστές του διαστάσεις. Ο επεκτατισμός της Ρωσίας είναι το μέγιστο πρόβλημα εδώ.
Στη θεωρία του πολέμου και των συγκρούσεων, πάντα υπάρχει εκείνη η μία πλευρά που έχει «περισσότερο δίκιο». Η αμυνόμενη πλευρά. Εκείνη που δεν ξεκίνησε πρώτη τη βία. Και στην σύγκρουση αυτή, η πλευρά αυτή είναι η ουκρανική, γι' αυτό και αξίζει την υποστήριξή μας.
Η Ρωσία απειλεί τις μικρές χώρες στα δυτικά της κι έτσι αυτές τρέχουν στην αγκαλιά της Δύσης για προστασία.
Να θυμήσουμε εδώ ότι το 1994 με την συμφωνία της Βουδαπέστης η Ουκρανία παρέδωσε τα πυρηνικά της στη Ρωσία, με την εγγύηση ΗΠΑ, Μεγάλης Βρετανίας και Ρωσίας πως η τελευταία θα σέβεται και θα εγγυάται το απαραβίαστο των Ουκρανικών συνόρων και την εδαφική της ακεραιότητα.
Είδαμε πόσο φερέγγυα ήταν η Ρωσία σε αυτό.
Ακόμη και στο ζήτημα των αγριοτήτων της ουκρανικής ακροδεξιάς: Δεν είναι θεμιτό η Ρωσία να επικαλείται γεγονότα του 2014, για να εισβάλλει οκτών χρόνια μετά για «προστασία», προκαλώντας μια απείρως μεγαλύτερη ανθρωποσφαγή.
Θα αρκούσε η αναίμακτη προσάρτηση των δύο ανατολικών επαρχιών, και τέλος. Παρότι και πάλι θα παραβίαζε το διεθνές δίκαιο, θα μπορούσε να επικαλεστεί έστω μια «ανθρωπιστική νομιμοποίηση». Δεν κάνει αυτό, όμως. Τώρα σφάζει αμάχους αδιακρίτως.
Η καραμέλα για τους «κακούς Ουκρανούς» πρέπει να τελειώσει. Ο κακοποιός άλλος είναι εδώ, ο Πούτιν, και όποιος προσποιείται ότι δεν το βλέπει είναι συνένοχος στο έγκλημα.
Και το έγκλημα, για την ακρίβεια, είναι πως ο Πούτιν προσπαθεί να αναστήσει την τσαρική Ρωσία.